Pochodzi z rodu Wanów a jej imię oznacza „Pan”. Jest bratem Freji oraz synem Njorda. Jego synem jest Fjolnir (z Gerdr). Jest najważniejszym z Wanów lecz mocno związany z Asami do których trafił jako zakładnik po wojnie między rodami bogów. Gdy przyjdzie Ragnarok walczył będzie z Surtrem, jednak zabraknie mu miecza którego wcześniej oddał Skirnirowi.
Siedzibą Freja jest Alfheim.
Uznawany jest za boga płodności, pomyślności i dobrobytu. W święto jul Frejowi składa się ofiarę z dzika (Sonarblot) – ale rytuał ten też wiąże się ze składaniem przysiąg oraz wróżbami. Przyjmuje również ofiary z konia, byka i świń.
Przydomki i określenia
- Ing
- Yngvi
- Frejr
- Frodi
- bóg wszechświata
- bóg Wanów
- bóg obfitych plonów
- dawca bogactwa
- pan Asów (nawet!)
- obrońca bogów
- najlepszy ze wszystkich konnych wojowników
- walka to „zabawa Freja”
- zabójca Beliego (olbrzyma którego zabił rogiem jelenia)
Atrybuty
- statek Skidbladnir
- dzik Gullinborsti (o złotej sierści)
- koń Blodughofi (o krwawych kopytach)
Kult Freja w Isheimr
Kult Freja jest najmocniejszy w rejonie Gamellandu aczkolwiek pierwszy opisany święty gaj mu poświęcony znajduje się w okolicy Vetrvik na wyspie (przy półwyspie Kozła – Bukknes) zwanej po prostu Wyspą Freja (Freyaey). Gaj zwany jest Gajem Urodzaju (Vekstlund).
Jak wspominamy powyżej określone zwierzęta są preferowaną ofiarą. Nie mniej w ostateczności, zwłaszcza w warunkach podróży lub wojny, składa się również inne ofiary – robi się to jednak w formie palnej.
Przypisy:
L.P.Słupecki – „Mitologia skandynawska w epoce wikingów”.
Wikipedia
